Reizen, genieten & het Afrikaanse leven

Veel gebeurd, veel meegemaakt en lang niet geschreven.. hier dus een update van mijn leventje in Afrika.

Een maand geleden vertrok ik naar Zambia om daar samen met Syll te gaan genieten van de Victoria Falls, hard te lachen en een top tijd te hebben; missie geslaagd! We zaten in een gezellig hostel, met bier, leuke mensen en een zwembad om af te koelen. De watervallen waren fantastisch, 2,5 km lang met regenbogen overal, tropische vogels, apen boven je hoofd, de zon op onze bol, de spray van de falls om ons te verkoelen en een oerwoud omgeving, echt geweldig, heeft moeder aarde maar weer mooi gemaakt! Eigenlijk zijn we iedere dag ’s ochtends en ’s middag actief geweest om de dag af te sluiten met een biertje en onze benen in het zwembad. Van te voren hadden we bedacht om de Gorge swing te doen, twee laffe meisjes met een te grote mond, maar wie A zegt moet ook B zeggen. Eng, maar onwijs gaaf, 53m de afgrond in vallen om daarna te slingeren in een klif boven de meest mooie natuur. We zijn meerdere keren naar de Falls gegaan, gewoon omdat we er niet genoeg van konden krijgen en we zowel de Zambia als de Zimbabwe kant wilden zien. Het is niet echt te bevatten in woorden hoe waanzinnig mooi deze plek is, misschien dat de foto’s het beter kunnen weergeven. Verder hebben we een game drive gedaan in Mosi oa Tunya en veel mooie dieren gezien. We zijn een dagje gaan kanoën op de Zambezi, wat onwijs gaaf was, links Zambia, rechts Zimbabwe, 30m bij je vandaan een familie hippo’s, waanzinnige vogels en doodse stilte. We zijn op een andere dag ’s avonds met twee vrienden van Syll nog een keer de rivier opgegaan, dit keer met een grote boot, zonsondergang, weer veel hippo’s en onbeperkt drank. De laatste dag zijn we op de valreep toch nog naar de Devil’s Pool gegaan, zwemmen over de waterval, met een onwijs harde stroming en 20m bij het vallende water vandaan. En dan mag je als eerste de Devil’s Pool inspringen, whaaaa.. over de rand kijken, genieten van het uitzicht en een zieke adrenaline kick. We hebben echt een super week gehad en intens hard genoten van die mooie stukje aarde!

Na Zambia en Zimbabwe stond Kenia op de planning, 30 uur over de reis gedaan, bagage kwijt, maar fack it, ik ben in Kenia! Opgehaald door Lisa & Tamara een nachtje in Mombasa geslapen om de volgende dag met Lisa, Tamara & Esmee naar Diani beach te gaan om later nog vergezeld te worden door Renske en nog voor een nachtje door Simone. Baunty stranden, veel wijn, veel zon, lekker eten, veel gezelligheid en vooral genieten van eventjes een beetje luxe. Oud & nieuw hebben we op een onwijs goed feestje aan het strand gevierd en met onze voeten in de zee en een glas champagne in de hand geproost op 2014, dit moet wel een mooi jaar worden!

Op het laatste moment toch besloten om mee te gaan op safari met de meiden, ik ben nu toch in Kenia.. We zijn opgehaald in Diani en vanuit daar naar Nairobi gegaan, ’s avonds uit eten gegaan met Simone en Laurien die daar ook waren en de volgende dag op naar de Masai Mara. WAUW!!! Uitgestrekte savanne met ontelbaar veel wilde dieren. Zo bijzonder om deze dieren in het wild te zien leven, zo ontspannen en rustig. Hoogte punten waren toch wel de cheeta’s spotten, een leeuw die een buffel van 800kg naar de schaduw aan het slepen was voor de lunch voor de hele familie, olifanten overal en lunchen onder een boom tussen de gazelle, impala’s en apen. We hadden twee grote tenten waar we in sliepen met een klein terras met een super mooi uitzicht. Daar ’s avonds 2 uur sterren liggen kijken met Lisa en Tamara en het gehad over onze dromen en plannen. Na twee top dagen zijn we naar Lake Nakuru gegaan, mooi gebied met super veel flamingo’s en andere vogels. Weer heel veel zebra’s, buffels en giraffen gezien, blijft bijzonder! Het was alleen nog een doel voor ons om rhino’s te zien, want die hadden we niet kunnen vinden in de Masai Mara (niet heel gek, is een gebied van 150.000km2). Doel bereikt! ’s Avonds stonden Tamara en ik nog even buiten onze lodge toen we ineens geritsel achter het hek hoorde. “Het moeten we buffels zijn”, “ja, zou het hekje het houden”, “denk het niet”, “zullen we dichterbij kijken”, “nee, ik durf niet”… Zulke gesprekken! Vervolgens zijn we een zaklamp gaan halen en bleken het inderdaad buffels te zijn en een leeuw die aan het jagen was. Na Lake Nakuru zijn we nog naar Lake Naivasha gegaan om daar nog even een rondje over het meer te varen en daarna helaas weer terug naar Nairobi. Een heerlijke laatste avond gehad met cocktails en veel lol om de volgende dag terug te gaan met de bus van Nairobi naar Arusha.

Terug in Tanzania, was eigenlijk heel vertrouwd, de kinderen waren onwijs blij mij te zien en ik ook om weer bij ze te zijn. Ben na een paar dagen verhuisd naar de familie van Janet (coordinator van Hope for Children) omdat familie van het Zweedse stel op bezoek kwam en het huis dan te vol was. Nu woon ik dus bij een Afrikaans gezin met 4 dochters, koeien, geiten, kippen, een bananenboomgaard, mango-, citroen- en avocadobomen, geen elektriciteit en een keukentje buiten het huis. Heerlijk! Ben inmiddels gewend aan de levenstijl, 6u opstaan, vuur maken, water halen, water verwarmen, bucket shower, ontbijten, naar werk, na werk vuur maken om te koken, koken, eten en dood moe naar bed. Geniet van het echte Afrika en met mijn Swahili gaat het nu al een stuk beter.

Veel hoogte punten en diepte punten hoort een beetje bij reizen, de laatste maand vooral veel hoogte punten!! Blijf het nog wel moeilijk vinden om zo blank te zijn, de traagheid van het land wen ik ook maar niet aan en hoewel respect hier onwijs belangrijk is, is het toch een andere vorm van respect dan dat ik in Nederland gewend ben. Ik word uitgelachen om het feit dat ik niet geloof en mensen vinden me daardoor dom, er wordt naar me gerefereerd als “de witte”, mensen staren, wijzen en praten over je.
Ik vergelijk het nu voor mezelf met drie dingen:
• Een barbie pop waar iedereen aan wil zitten, het haar van wilt kammen en mee wilt spelen.
• Een chemisch experiment dat niemand begrijpt en iedereen interessant vindt.
• Een nieuwe fiets die je voor je verjaardag hebt gekregen en voor het eerst mee naar school neemt, iedereen komt naar je kijken, iedereen praat óver je, maar niemand praat tégen je.
Af en toe vind ik het heel moeilijk en het volgende moment begrijp ik het prima en laat ik het langs me heen gaan.

Het blijft een uitdaging en een groot avontuur en dat is ook de reden dat ik naar deze plek ben gekomen..

Liefs, Lieke